«جملات شرطی» (Conditional Sentences)، بخشی مهم از زندگی روزمره افراد انگلیسیزبان هستند و دانستن و استفاده از آنها میتواند سطح زبان انگلیسی زبانآموزان را بهبود بخشد. برای یادگرفتن جملات شرطی در انگلیسی و آشنایی با کاربرد و انواع آنها همراه با مثالهای گوناگون، توصیه میشود این مطلب آموزشی را با دقت مطالعه کنید.
جملات شرطی یکی از مهمترین گرامرهای زبان انگلیسی بحساب میآید و همانطور که میتوان از اسم آن حدس زد بیانگر یک نوع شرط خاص هستند، ما در این جملات شرایط یا شرطی را وابسته به شرایط یا شرط دیگری بیان میکنیم و پیش خود یک موقعیت فرضی را میسازیم که این موقعیت فرضی میتواند غیرواقعی،واقعی یا ممکن و غیرممکن باشد که بسته به شرایط خاص خود به دستهها و نوعهای خاصی تقسیم میشود.
ساختار و گرامر جملات شرطی در انگلیسی
جملات شرطی در انگلیسی سه ویژگی مهم دارند:
- اولین ویژگی جملات شرطی، کلمه «if» بهمعنای «اگر» است. بهطور کلی، جملات شرطی در انگلیسی دو بخش دارند که شامل «If-clause» که شرایط احتمالی را توصیف میکند و «Main clause» که پیامد کار را توصیف میکند، هستند.
- در جملات شرطی انگلیسی امکان جابهجا کردن دو عبارت وجود دارد،
- میتوانیم جملات شرطی در انگلیسی را به پرسشی تبدیل کنیم. در این حالت «if-clause» در بخش دوم جمله قرار میگیرد.
از دست ندهید: غوطه وری : بهترین راه تقویت زبان انگلیسی [Immersion Method]
انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی
4 نوع جمله شرطی در زبان انگلیسی وجود دارد که در ادامه به آموزش کامل هر یک میپردازیم.
- جملات شرطی نوع صفر
- جملات شرطی نوع اول
- جملات شرطی نوع دوم
- جملات شرطی نوع سوم
- نوع دیگری از جملات شرطی در انگلیسی با عنوان جملات شرطی ترکیبی (Mixed Conditionals) نیز وجود دارند که در این آموزش، در کنار جملات دیگر، به معرفی آن خواهیم پرداخت.
جملات شرطی نوع صفر
اولین نوع از جملات شرطی که بررسی میکنیم، جملات شرطی نوع صفر هستند. کاربرد جملات شرطی نوع صفر برای بیان کردن حقایق و واقعیتهای همیشگی هستند و شرایطی که قطعا اتفاق میافتد، درواقع موقعیتهایی بحساب میآید که شرط یا چیزی همیشه باعث اتفاق افتادن چیزِ دیگری میشود و بنوعی واقعی و ممکن هستند و ما از هر جملهای که از نتیجه آن مطمئن هستیم، از این نوع جملات شرطی استفاده میکنیم.
این نوع جملات شرطی کاربرد دیگری که دارد آن است که برای بیان حقایق علمی بکار میرود.
فرمول جملات شرطی صفر
فرمول جمله شرطی صفر بهصورت زیر است:
مثال اول:
If you don`t eat nutrients, you get sick
در این جمله ما گفتهایم که اگر شما مواد مغذی را نخورید،شما بیمار میشود و درواقع بین آنها ما میتوانیم از واژه قطعا هم در ترجمه فارسی استفاده کنیم چون در حال بیان یک حقیقت قطعی هستیم و آن حقیقت این است که شما اگر مواد مغذی را نخورید قطعا مریض خواهید شد.
درواقع این جمله کلی از دو عبارت یا جمله واژه تشکیل شده است، به عبارت اول ما، if clause یا عبارتی که با اگر شروع میشود، میگوییم و به عبارت دوم، نتیجه آن میگوییم و معمولا if clause در اول جمله میآید و بین دو جمله ما حتما علامت ویرگول را قرار میدهیم. در این نوع همانطور که گفتهایم، ما بعد از عبارتی که اگر دارد، یک نتیجه قطعی خواهیم داشت و در هردوجمله ما از زمان حال ساده استفاده میکنیم.
مطالعه کنید: معرفی بهترین آهنگها برای یادگیری زبان انگلیسی
مثال دوم:
If people smoke cigarette , their health suffers
ترجمه این جمله میشود، اگر مردم سیگار بکشند، سلامتی آنها به خطر میافتد. باز ما در اینجا یک نتیجه قطعی را بیان میکنیم. ما در عبارت یا جمله اول شرایطی را بیان میکنیم که اگر مردم سیگار بکشند (در نتیجه آن که در عبارت دوم بیان کردیم)، سلامتی آنها به خطر میافتد و بنوعی یک حقیقت همیشگی است که نمیتوان از آن فرار کرد.
مثال سوم
I get tired if I run too much
ترجمه این جمله میشود؛ اگر بیش از حد بدوم، خسته میشوم. در این مثال ما برعکس مثالهای قبلی جمله وارهای که شامل اگر هست را دوم آوردهایم و نتیجه آن را در عبارت اول آوردهایم و نکته این است که در هر دوحالت این جمله شرطی درست است ولی در نوع صفر معمولا عبارتی که دارای اگر است در اول جمله میآید.
نکته دیگری که در این جمله به چشم میخورد آن است که ما بین این دو عبارت از ویرگول استفاده نکردهایم پس اگر جملات شرطی را طوری بنویسیم که نتیجه در اول آن بیاید، نیاز نیست که بین دو عبارت، ما از ویرگول استفاده کنیم البته باز هم میگوییم اینکه عبارتی که اگر دارد را اول جمله بیاوریم، مرسومتر است.
مطالعه کنید: جملات امری انگلیسی
جملات شرطی نوع اول
دومین نوع از جملات شرطی که به بررسی آن میپردازیم، جملات نوع یک هستند. این نوع جملات شرطی برای مواقعی و شرایطی است که نتیجه آن در آینده احتمالا اتفاق میافتد و نتیجه آن قطعی نیست. درواقع در این نوع جملات ما از نتیجه آن موقعیت مطمئن نیستیم که برخلاف جملات شرطی نوع صفر است که ما از نتیجه آن مطمئن بودیم.
فرمول جملات شرطی نوع اول:
If + present simple, will/won’t + verb.
مثال اول
If you go out , you will feel better
ترجمه این جمله میشود اگر شما بیرون بروی، احساس بهتری پیدا خواهی کرد. درواقع ما در این جمله بیان میکنیم اگر شما بیرون بروی، احتمالا احساس بهتری پیدا خواهی کرد و در ترجمه فارسی آن از کلمه احتمالا میتوانیم استفاده کنیم چون از نتیجه آن کاملا مطمئن نیستیم. همانند جملات شرطی نوع صفر زمانیکه قالب به شکل بالا باشد باید بین دو عبارتمان از ویرگول استفاده کنیم.
در عبارتی که دارای اگر هست ما همانند جملات شرطی نوع صفر از زمان حال ساده استفاده میکنیم و در نتیجه برخلاف جملات شرطی نوع صفر ما از زمان آینده ساده استفاده میکنیم.
مثال دوم
If I wake up late , I will miss the train
ترجمه جمله میشود؛ اگر من دیر از خواب بیدار شوم، از قطار جا خواهم ماند. مانند مثال اول ما بین دو جمله میتوانیم از احتمالا استفاده کنیم چون از نتیجه آن مطمئن نیستیم و امکان دارد تحت این شرایط، این نتیجهای که شما در جمله بیان کردهاید اتفاق نیوفتد.
ما این جمله را حتی در نوع صفر هم میتوانیم استفاده کنیم اگر مطمئن باشیم که دیر بیدار شویم و قطعا قطار را از دست میدهیم و به آن نمیرسیم، ولی اگر احتمال میدهیم و درباره نتیجه آن بصورت قطعی نتوانیم نظر بدهیم باید از جملات شرطی نوع یک استفاده کنیم.
مثال سوم
If you study hard , you will pass your test
ترجمه جمله میشود؛ اگر شما مطالعه زیادی را انجام دهید، امتحان خود را پاس خواهی شد. همانند دو مثال قبلی باز ما در ترجمه فارسی در بین عبارت میتوانیم از احتمالا استفاده کنیم و از نتیجه آن مطمئن نیستم.
مطالعه کنید: افعال عبارتی کاربردی هنگام مکالمه تلفنی | حرفهای مکالمه کن!
جملات شرطی نوع دوم
سومین نوعی از جملات شرطی که به بررسی آن میپردازیم، جملات شرطی نوع دوم است. کاربرد جملات شرطی نوع دوم، برای موقعیتهای غیرممکن و خیالی است که نتیجههای غیرواقعی را در بر میگیرد که این اتفاق در آینده اتفاق میافتد.
فرمول جملات شرطی نوع دوم:
If + past simple, would/wouldn’t + verb.
مثال اول
If I won a billion dollar , I would travel to the mars
ترجمه این جمله میشود؛ اگر من یک میلیارد دلار برنده بشوم به مریخ سفر خواهم کرد. اولین نکته این است که برای ترجمه حتما کلمه به کلمه ترجمه کنید و طوری ترجمه کنید که معنای کلی جمله را برساند. همانند دو نوع قبلی جملات شرطی که گفته شد بین دو عبارت ما از ویرگول استفاده کردهایم ولی زمان استفاده شده در این نوع با دو نوع قبلی کاملا متفاوت است.
برای عبارتی که «اگر» در درون آن قرار دارد، ما از زمان گذشته ساده استفاده کردهایم و برای نتیجه آن از would/could+ base form استفاده کردهایم که کاملا در مثال مشهود است.
همانطور که میبینید موقعیتی که ما در عبارت اول آوردهایم کاملا خیالی است و واقعی نیست و آن را در ذهن خودمان ساختهایم، همچنین همانند توضیحی که قبلا دادهایم نتیجه آن هم غیرممکن و خیالی است که در نتیجه گفتهایم که به مریخ میخواهیم سفر کنیم و قاعدتا سفر به مریخ یک نتیجه غیرممکن و خیالی است.
مثال دوم
If I had piano , I would be best musician
ترحمه جمله میشود؛ اگر من پیانو داشتم به بهترین نوازنده تبدیل میشدم. همانند مثال قبلی ما یک شرایطی غیرواقعی و خیالی را در ذهنمان میسازیم که در اینجا داشتن پیانو است و در نتیجه آن یک نتیجه خیالی را که در اینجا بهترین نوازنده شدن است در نظر بگیریم.
شاید موقعیت و نتیجه آن کاملا غیرممکن و غیرواقعی نباشد و احتمال آن کاملا صفر نباشد اما احتمال آن در شرایط معمولی و برای عموم مردم خیلی کم است و خیالی و غیرواقعی محسوب میشود.
لینک مفید: فعل to be چیست؟
مثال سوم
If he were genius , he would won Nobel prize
ترجمه جمله میشود؛ اگر او نابغه بود، او برنده جایزه نوبل میشد. همانطور که گفتهایم سعی کنید ترجمهای انجام دهید که مفهموم را برساند. همانند مثالهای قبلی دوباره ما یک شرایط خیالی و غیرواقعی را میسازیم و در نتیجه آن یک نتیجهی غیرممکنی را در این عبارت میآوریم.
نکته مهمی که وجود دارد این است که معمولا ما برای ضمیر he در زمان گذشته از فعل بودن یا to be ، was استفاده میکنیم اما در اینجا از were استفادهایم کردهایم. برای جملات شرطی نوع دوم ما برای تمامی ضمایری که در عبارتی که دارای اگر است و در زمان گذشته ساده صرف میشود از فعل to be، were استفاده میکنیم.
نکته دیگر این است که اگر ما بخواهیم درباره شرایطی صحبت کنیم که در حال حاضر غیرممکن بنظر برسد و احتمال وقوع آن کم باشد باید از جملات شرطی نوع دوم استفاده کنیم حتی اگر آن شرایط در آینده شاید اتفاق بیوفتد اما چون درحال حاضر غیرممکن و غیرواقعی است باید از جملات شرطی نوع دوم استفاده کنیم که این دومین کاربرد جملات شرطی نوع دوم است.
جملات شرطی نوع سوم
چهارمین نوع از جملات شرطی که به بررسی آن میپردازیم ، جملات شرطی نوع سوم است.
کاربرد این نوع از جملات شرطی برای ساخت موقعیتی است که اگر در گذشته اتفاق میافتاد، نتیجهای که آن هم در گذشته قرار دارد تغییر میکرد و چون در زمان حال چیزی تغییر نمیکند پس بنوعی غیرممکن محسوب میشود ولی تفاوت آن با نوع دوم در آن است که کل این اتفاقات مربوط به گذشته است ولی در نوع دوم ما نتیجهای غیرواقعی را در آینده مشاهده میکردیم.
If + past perfect, would/wouldn’t have + past participle.
مثال اول
If I had got a gold medal , I would have been happy
ترجمه جمله میشود؛ اگر من مدال طال را برده بودم، خوشحال بودم. همانند نوعهای قبلی مابین دو عبارت ویرگول را مشاهده میکنیم و شرایط و نتیجهای غیرممکن را در گذشته بیان میکنیم، غیرممکن از این نظر که نمیتوان آن را تغییر داد.
در عبارت اول که دارای اگر است ما از فرم had+past participle (p.p) استفاده میکنیم و در عبارت دوم که نتیجه کار است از فرم would/could+have+past participle (p.p) استفاده میکنیم و در هر دو عبارتی از فعلی از نوع زمان گذشته کامل و حالت سوم فعل بهره میگیریم. در واقع همانطور که گفتیم هم موقعیت ایجاد شده و هم نتیجه آن مربوط به زمان گذشته است.
مطالعه کنید: توضیح کامل زمان “آینده استمراری”+ مثال! (Future Continuous)
مثال دوم
If I had met my friend yesterday , I would have given her the book
ترجمه جمله میشود؛ اگر من دوستم را دیروز دیده بودم، کتابش را به او پس میدادم. همانند مثال قبلی از آن ساختار بخصوص پیروی میکند و هم موقعیت و هم نتیجه در زمان گذشته سپری میشود و فعل از نوع زمان گذشته کامل و حالت سوم فعل است.
مثال سوم
If the weather had been good , we could have gone to the park
ترجمه جمله میشود؛ اگر آب و هوا خوب بود، ما میتوانستیم به پارک برویم. همانطور که گفتیم هر دو عبارت در گذشته اتفاق افتادهاند و دیگر کاری از ما برنمیآید پس بنوعی شرایط و نتیجهای غیر ممکن هستند. هردو فعل عبارتها هم از قاعده گذشته کامل پیروی میکنند.
ما در نتیجه جملات شرطی نوع دوم و سوم میتوانیم علاوه بر would از could هم استفاده کنیم و تفاوتی ندارد فقط براساس مفهمومی که میخواهیم به مخاطب برسانیم از یکی از این دوتا بهره میگیریم.
جملات شرطی ترکیبی
آخرین نوع از جملات شرطی که به آن میپردازیم، جملات شرطی ترکیبی است. برای استفاده و فهمیدن این نوع از جملات شما باید در وهلهی اول بروی آن چهار نوع اصلی از جملات شرطی که باهم به بررسی آن پرداختیم تسلط کافی داشته باشید و سطح زبان شما حداقل advance باشد.
ما در این نوع از جملات شرطی فقط برای موقعیتها و شرایط غیرواقعی و خیالی استفاده میکنیم به همین دلیل از جملات شرطی صفر و یک استفادهای نخواهیم کرد و از جملات شرطی نوع دو و سه برای جملات شرطی ترکیبی استفاده میکنیم.
ما برای استفاده این جملات شرطی ترکیبی در زمان حال و آینده از ترکیب ساختاری که در نوع دوم صحبت کردیم استفاده میکنیم یعنی در عبارتی که دارای اگر باشد از گذشته ساده و در عبارتی که نتیجه است از ساختار would/could+base form استفاده میکنیم.
برای استفاده از جملات شرطی ترکیبی در زمان گذشته هم از ساختار نوع سوم استفاده که در عبارتی که اگر دارد از فرم had+past participle (p.p) استفاده میکنیم و در عبارتی که نتیجه در آن بازگو میشود از فرم would/could+have+past participle (p.p) استفاده میکنیم. براساس این توضیحات ما شش نوع از جملات ترکیبی را در شش مثال معرفی میکنیم.
مثال اول
If I had won a billion dollors , I would be rich now
ترجمه جمله میشود؛ اگر من یک میلیارد دلار برده بودم ، الان پولدار بودم. چون در عبارتی که اگر دارد یعنی عبارت اول ما از زمان گذشته استفاده کردهایم، پس از عبارت اولیه حالت سوم و از آن فرم یعنی had+past participle (p.p) استفاده میکنیم و برای قسمت نتیجه چون زمان حال است از فرم نوع دوم یعنی would/could+base form استفاده میکنیم. هردو حالت یعنی هم موقعیت و هم نتیجه، غیرواقعی و خیالی است.
مثال دوم
If I had gone to class last week , I could pass the exam tomorrow
ترجمه جمله میشود؛ اگر به کلاس هفته گذشته رفته بودم، میتوانستم، امتحان فردا را پاس شوم. چون در عبارتی که اگر دارد یعنی عبارت اول ما از زمان گذشته استفاده کردهایم، پس از عبارت اولیه حالت سوم و از آن فرم یعنی had+past participle (p.p) استفاده میکنیم و برای قسمت نتیجه چون زمان آینده است از فرم نوع دوم یعنی would/could+base form استفاده میکنیم. هردو حالت یعنی هم موقعیت و هم نتیجه، همانند مثال قبلی ، غیرواقعی و خیالی است.
مثال سوم
If I were rich , I could have baught the house last week
ترجمه جمله میشود؛ اگر من پولدار بودم ، میتوانستم خانه را بخرم. ترجمه جمله با مفهومی که میخواهیم بگوییم، فرق دارد و سعی کنید از معنی فارسی جلوگیری کنید. چون در عبارتی که اگر دارد یعنی عبارت اول ما از زمان حال استفاده کردهایم و اتفاقی که در زمان حال افتاده و در گذشته تاثیر میگذارد، پس از عبارت اولیه نوع دوم استفاده میکنیم یعنی از فرم گذشته ساده و برای عبارت دوم چون زمان گذشته است از عبارت نتیجه نوع سوم یعنی would/could+have+past participle (p.p) استفاده میکنیم. هردو حالت یعنی هم موقعیت و هم نتیجه، همانند مثالهای قبلی ، غیرواقعی و خیالی است.
مشاهده کنید: بهترین انیمیشنها برای یادگیری زبان انگلیسی چیست؟
مثال چهارم
If I were not sick , I could go to travel next week
ترجمه جمله میشود؛ اگر مریض نبودم ، میتوانستم هفته آینده به سفر بروم. بازهم میگوییم، ترجمه جمله با مفهومی که میخواهیم بگوییم، فرق دارد و سعی کنید از معنی فارسی جلوگیری کنید.
چون در عبارتی که اگر دارد یعنی عبارت اول ما از زمان حال استفاده کردهایم و اتفاقی که در زمان حال افتاده و در آینده تاثیر میگذارد، پس از عبارت اولیه نوع دوم استفاده میکنیم یعنی از فرم گذشته ساده و برای عبارت دوم چون از زمان آینده استفاده کردهایم از عبارت نتیجه نوع دوم یعنی would/could+base form استفاده میکنیم. هردو حالت یعنی هم موقعیت و هم نتیجه، همانند مثالهای قبلی ، غیرواقعی و خیالی است.
مثال پنجم
If I were not go on my trip next week , I would have accepted new project at work.
ترجمه جمله میشود؛ اگر من هفته آینده به سفر نمیرفتم ، میتوانستم پروژه جدید را در سرکار قبول کنم. چون در عبارتی که اگر دارد یعنی عبارت اول ما از زمان آینده استفاده کردهایم و اتفاقی که در زمان آینده افتاده و در گذشته تاثیر میگذارد، پس از عبارت اولیه نوع دوم استفاده میکنیم یعنی از فرم گذشته ساده و برای عبارت دوم چون از زمان گذشته استفاده کردهایم از عبارت نتیجه نوع سوم یعنی( would/could+have+past participle (p.p استفاده میکنیم. هردو حالت یعنی هم موقعیت و هم نتیجه، همانند مثالهای قبلی، غیرواقعی و خیالی است.
مثال ششم
If I were going to the cinema tonight , I could feel better right now.
ترجمه جمله میشود؛ اگر امشب به سینما میرفتم ، میتوانستم، الان احساس بهتری داشته باشم. چون در عبارتی که اگر دارد یعنی عبارت اول ما از زمان آینده استفاده کردهایم و اتفاقی که در زمان آینده افتاده و در حال تاثیر میگذارد، پس از عبارت اولیه نوع دوم استفاده میکنیم یعنی از فرم گذشته ساده و برای عبارت دوم چون از زمان حال استفاده کردهایم از عبارت نتیجه نوع دوم یعنی would/could+base form استفاده میکنیم. هردو حالت یعنی هم موقعیت و هم نتیجه، همانند مثالهای قبلی ، غیرواقعی و خیالی است.
ویدئو آموزش جملات شرطی
جمع بندی
ما در این مطلب چهار نوع اصلی جملات شرطی را بررسی کردیم و بعد از تسلط برآنها شما میتوانید از جملات شرطی ترکیبی که به بررسی آنها هم پرداختیم استفاده کنید. سعی کنید جملات شرطی را به فارسی ترجمه نکنید و از ترجمه کلمه به کلمه دوری کنید. برای تسلط بروی جملات شرطی و چگونگی استفاده از آنها پیشنهاد میشود تمرینات زیادی را انجام دهید و زمانهای مختلف زبان را بلد باشید و سطح خود را بالا ببرید.
اگر دوست دارید مکالمه و گرامر زبان انگلیسی مخصوصا جملات شرطی را به صورت کامل یاد بگیرید پیشنهاد میکنم از پکیج جامع مکالمه زبان انگلیسی آکادمی روان استفاده کنید برای مشاهده کلیک کنید.