ستفاده از پسوند ”-ing” در زبان انگلیسی بسیار متداول است و به سه حالت اصلی تقسیم می‌شود:
1. ساختن حالت استمراری (Progressive or Continuous Tenses):
یکی از کاربردهای اصلی “-ing” در ایجاد زمان‌های استمراری است.
در این زمان‌ها، یک فعل اصلی با فرم “-ing” همراه با فعل کمکی (مثل be) استفاده می‌شود تا نشان دهد عملی در حال انجام شدن است.
مثال‌ها:
I am eating breakfast. (من دارم صبحانه می‌خورم.)
They were studying when I called. (آن‌ها داشتند درس می‌خواندند وقتی من تماس گرفتم.)
2. اسم مصدر (Gerund):
در این کاربرد، فعل به فرم “-ing” تبدیل می‌شود و به عنوان یک اسم عمل می‌کند. این فرم اغلب به عنوان فاعل، مفعول، یا تکمیل کننده جمله مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مثال‌ها:
• Swimming is a good exercise.(شنا کردن یک ورزش خوب است.)
• She enjoys reading books.(او از کتاب خواندن لذت می‌برد.)
3. صفت فعلی (Present Participle):
فرم “-ing” همچنین می‌تواند به عنوان یک صفت به کار رود تا حالتی یا ویژگی را توصیف کند. در این حالت، “-ing” نشان می‌دهد که یک عمل یا حالت در حال وقوع است.
مثال‌ها:
• The crying baby needs attention. (نوزاد گریه‌کننده نیاز به توجه دارد.)
• I saw a burning house. (من یک خانه در حال سوختن دیدم.)
نکات دیگر:
بعضی از افعال در انگلیسی وجود دارند که به طور طبیعی با “-ing” می‌آیند و بعد از آن‌ها از مصدر بدون “to” استفاده نمی‌شود.
این افعال شامل “enjoy”, “mind”, “consider”, و “suggest” هستند.
مثال:
• I enjoy playing tennis. (من از بازی تنیس لذت می‌برم.)
وقتی “-ing” به آخر فعلی اضافه می‌شود که با “e” ختم می‌شود، معمولاً “e” حذف می‌شود:
مثال:
• come → coming
•make → making
با این توضیحات، متوجه می‌شوید که “-ing” نقش‌های مختلفی در جملات انگلیسی دارد و با توجه به موقعیت، می‌تواند به عنوان فعل، اسم، یا صفت مورد استفاده قرار گیرد.
برای مشاهده ویدیوها در کانال یوتیوب کلیک کنید.
همچنین مطالعه کنید:
