در این مقاله به ویژگی‌های درونگرایان و برونگرایان و تاثیر آن در یادگیری زبان خارجی می‌پردازیم از نظر روانشناسان هر فردی یک تیپ شخصیتی دارد که تا حدودی میزان موفقیت و خشنودی فرد را در زندگی تعیین می‌کند.
این ویژگی‌های شخصیتی در رفتار، احساسات، پیشرفت تحصیلی و موفقیت افراد نقش دارد. درونگراها و برونگراها علاوه بر ویژگی‌های رفتاری از نظر ساختار ذهنی هم تا حدودی تفاوت دارند.
ویژگی‌های درونگراها و برونگراها چیست؟
هر انسانی دارای شخصیت و ویژگی‌های متفاوتی هستند، ما از لحاظ تیپ شخصیتی به دو دسته اصلی درونگرا و برونگرا تقسیم می‌شویم. در ادامه ویژگی‌های این دو دسته را نام برده‌ام.
ویژگی‌های درونگراها
متاسفانه بسیاری از مردم چون شناخت و اطلاعات کافی نسبت به تیپ‌های شخصیتی ندارند درونگرایی را یک ویژگی منفی و یا نقطه ضعف در فرد می‌دانند در صورتی که شخصیت‌های درونگرا و برونگرا هر دو ویژگی‌های مثبتی دارند .
این افراد:
- افراد درونگرا کم حرف هستند.
- از تنهایی لذت می‌برند.
- دوستان محدودی دارند.
- تمایل دارند وقت خود را با کتاب و کارهای هنری بگذرانند تا با آدم ها.
- نوشتن و خواندن را به صحبت کردن با دیگران ترجیح می‌دهند.
- این افراد بر احساسات خود کنترل بیشتری دارند.
- تفکر عمیق و منظمی دارند.
- کم صحبت می‌کنند و صحبت‌هایشان کاملاً ویرایش شده است.
در کل درونگراها انرژی خود را از درون دریافت می‌کند برخلاف برونگرایان که از بیرون و ارتباط با دیگران انرژی می‌گیرند.
مطالعه کنید: سبک‌های یادگیری زبان انگلیسی و اهمیت آنها
ویژگی‌های برونگراها
- برونگراها دیگر محور هستند.
- از تنها بودن فرار می‌کنند و مایل هستند با دیگران ارتباط داشته باشند.
- دوستان زیادی دارند.
- در تنهایی مضطرب می‌شوند و به صحبت کردن با دیگران نیاز دارند.
- حرکت و کار را بیشتر از یک جا نشستن و تمرکز کردن روی کارها ترجیح می‌دهند.
آیا یادگیری زبان به درونگرا یا برونگرا بودن فرد بستگی دارد؟
به نظر شما چه کسی زبان آموز بهتری است درونگراها یا برونگراها؟
اکثر مردم بر این باورند که برونگراها زبان آموزان بهتری نسبت به درونگرایان هستند در صورتی که یک عده مخالف این دیدگاه هستند مردم فکر می‌کنند یک فرد برونگرای اجتماعی شاد که مشتاق گفتگو با دیگران است در یادگیری زبان خارجی بهتر از یک فرد ساکت و آرام و متفکر درونگرا است.
اما بین شخصیت و موفقیت در یادگیری زبان دوم ارتباط و همبستگی وجود ندارد.
در کل یادگیری زبان خارجی به سه عامل مهم بستگی دارد.
- نگرش و علاقه زبان آموزان
- زمانی که صرف آموختن زبان می‌کند.
- توانایی و استعداد زبان‌آموز
مطلب کابردی: اصطلاحات روانشناسی به انگلیسی
1. علاقه و نیاز به زبان دوم
علاقه و نیازی که فرد به آموختن زبان دوم دارد در یادگیری نقش مهمی دارد. علاقه و این که زبان آموز باور داشته باشد که می‌تواند در این زمینه پیشرفت کند،خودباوری در موفقیت زبان آموز تاثیر بسزایی دارد.درونگرایی و برونگرایی میزان علاقه و انگیزه فرد به زبان دوم را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد .
2. زمان مطالعه
زمان یادگیری میزان ساعتی است که برای یادگیری زبان در نظر می‌گیریم.
واضح است که یادگیری زبان نیاز به زمان زیادی دارد و در چند هفته و چند ماه نمی‌توان یک زبان دیگر که با زبان اصلی ما شباهتی ندارد یاد گرفت برای یادگیری بهتر زبان مطالعه روزانه، تکرار و تمرین، دیدن فیلم و صحبت کردن ضروری می باشد.
منظور از وقت گذاشتن، صرفا نشستن در کلاس و خواندن کتاب گرامر و حفظ کردن لغات نیست برای یادگیری پربازده باید برای هر چهار مهارت وقت صرف کرد یعنی چهار مهارت؛ خواندن (reading)، گوش دادن (listening)، صحبت کردن (speaking) و نوشتن (writing).
بعنوان مثال یک فرد درونگرا با علاقه شدید به زبان، موفقیت او در یادگیری، از یک فرد برونگرایی که علاقه چندانی به زبان ندارد بیشتر است.
از دست ندهید: 4 قانون طلایی موفقیت در یادگیری مهارت‌های زبان انگلیسی
3. توانایی و استعداد فرد
توانایی و استعداد فرد را در یادگیری باید در نظر گرفت. توانایی یک ویژگی منحصر به فردی است که درونگرا و برونگرا بودن در آن نقش ندارد.
افراد جدا از شخصیت درونگرا و برونگرا بودن می‌توانند تا هر سطحی که بخواهند زبان خارجی را یاد بگیرند؛ برونگراها ممکن است در گفتگو و صحبت کردن زبان خارجی بهتر عمل کنند، از اشتباه کردن هنگام صحبت نگران نمی شوند. اما درونگراها شاید خجالتی‌تر باشند و تا زمانی که به توانایی خود در صحبت کردن اطمینان پیدا نکردند صحبت نمی‌کنند ولی دانش و میزان یادگیری آنها کمتر از دانش برونگراها نیست .
یادگیری زبان به پیگیری فرد، تکرار و تمرین پیوسته بستگی دارد اگر یادگیری را مشتاقانه و مستمر دنبال کنیم صرفنظر از اینکه چه شخصیتی داریم و چه کسی هستیم حتما موفق خواهیم شد.
